Tek Ronaldo, 11 Yiğido!

Başlık biraz abartılı ama bırakın da azıcık keyif sürelim! Portekiz'i Lizbon'da 3-1 yenmek hazırlık maçı da olsa mükemmel bir sonuç. Ayrıca Portekiz üç gün sonra Avrupa Şampiyonası'na katılacak. Ne yazık ki bu şampiyonada biz yokuz. Son dünya Kupası'nda da yoktuk! Bu hüzünleri yaşadıktan sonra hazırlık maçına da sevinmek hakkımızdır!
Yetti artık her yenilgiden sonra;
'Bunlar hazırlık maçı, futbolda olur böyle şeyler' deyip 'hatalarımızı gördük' ayaklarına yatmak!
Bıktık usandık!

Portekiz  maçı birkaç açıdan somut gerçekler içeriyor. Milli takım iyi top oynamaya başladı. Şimdiye kadar olmayan; ya da uygulatmada ve uygulamada zaaf gösteren sistem oturuyor. Abdullah Avcı gençlerde ısrarlı.
Kadro genç simlerden seçilmiş.
Bunlar iyiye alamet şeyler.

Abdullah Avcı'yla neler değişti?
Portekiz-Türkiye maçını izledikten sonra, Milli Takım'da bugüne kadar neler eksikti onu bir saptayalım;
1-Takımın kendine özgüveni yoktu.
2-Futbolcuların hocalarına güveni yoktu.
3- Gençlerin önü kapalıydı.
4-Disiplinsiz hareket ediyor ve hep hakemle oynuyorduk.
5- Mağlubiyete kanıksamış bir takımdık.

Bu beş maddenin değiştiğini görmek en büyük mutluluk.
Abdullah Avcı işte bunları başardı.



Gurbetçilerimizi kafalama devri bitti…
'Gel milli formayı giy gerisi Allah kerim' devri bitti.
Avcı; Türk asıllı gençleri bulup çıkararak onlara fırsat tanıdı. Önceki hocalar, salt maç kazanmak ve koltuklarını korumak için yıllanmış isimlerin tecrübelerine güvenerek yaşlı takımlarda inat etmişler ve ülkeyi yurt dışına taşıyamamışlardı.
Abdullah Avcı gelir gelmez bu düşünceyi yıktı.
Avcı, yürekli davranarak kolluğunu değil, Türk futbolunun geleceğini düşündü.
Artık Türk asıllı gençler kandırılmayacak. 'Gel Türk Milli Takımı'nda oyna' denip bir maçta on dakika görev verildikten sonra unutulmayacak!
Bugüne kadar hep böyle olmuş ve çocuklar kafa-kola alınmış ve bir daha yüzüne bakılmamıştı. Türk asıllı oyuncuların ana-babaları bunları her gördükleri yerde bizlere yana yakıla anlatmıştı.
Hatta Nuri'nin babası bu konuda çok dertliydi. 2008 Avrupa Şampiyonası'nda neler anlatmıştı neler…
Abdullah Avcı önce yurt dışındaki soydaşlarımızın güvenini kazanarak büyük bir iş başardı.

Rakibe dayılanma, hakeme saldırama bitti!
Mağlubiyete alışan milli takım sonunda galip gelmeye de alıştı. Oyuncuların kendilerine güvenleri geldi. Oyuna giren çıkan her oyuncu sistemin bir parçası olarak görev yaptı. Takım içi birlik beraberlik ve uyum bozulmadı. Fin maçı bir aksilikti.
Avcı'yla beraber hocaya güven devri başladı.
'Başarılıysam hocam beni oynatır' diyen oyuncu randıman verir. 'Gel oyna' dediğinde ortalığı yırtar. Bu iş karşılıklı güven meselesidir. Avcı bu güveni yarattı.
Rakibe dayılanmak da hakeme itiraz devri de bitti. At sahibine göre kişnedi!
Portekiz maçı bu açıdan mükemmel bir maçtı.
Emre Belözoğlu'nu gördünüz. Her tekmede yerde kıvrandı. Ağzını açıp da 'gık' demedi!
Bütün takım büyük bir disiplin içinde oynadı. Hırsını kontrol altında tutabildi.
Bunlar Abdullah Hoca'nın başarılarıydı.

Avcı'yı tehdit eden varlık!
Bütün bunların yanı sıra Abdullah Avcı'yı tehdit eden bir varlık durumu da var.
Bu kez milli formayı hak eden o kadar çok genç oyuncu var ki, Abdullah Avcı işte burada çok zorlanacak. Orta sahamız bir kalite deposu. Bir enerji üretim merkezi, bir çağdaş düşünce ortaklığı.
Hamit, Nuri, Mehmet Topal, Emre, Arda, Caner, Tunay Torun, Mehmet Ekici bunların hepsi Avrupalı.
Hamit ve Emre dışarı, yaş ortalaması 24 altı! Bu ne büyük zenginliktir böyle…
Daha Selçuk İnan ve Engin Baytar, Alper Potuk var. Bunların yurt dışı deneyimi yok anma mükemmel futbolcular.
Abdullah Avcı'nın işi bu açıdan zor. Takım kurarken hep ikilemde kalacak, hatta üçlü dörtlü sıkıştırma yiyecek takım kurarken…
Kimi oynatmasa, oynatmadığı ile eleştirilecek…
Avcı'nın zorluğu kaliteli adam bolluğudur.
Ancak bu da Milli Takım'da ciddi bir rekabet getirir. Yeter ki Avcı adil olsun!

Sercan, Ömer Toprak'lı takım Töre'siz olmaz!
Milli Takım'ı dört maçtır seyrediyorum;
İlk iki maçta Avcı çok değişik iki takım çıkardı.
Yadırgadım.
Üçüncü maçta doğru tesbiti yaptı.
Bu maçta açık açık şöyle dedi; Kadrom belli ama az daha zamana ihtiyacım var.

Türk Milli Takımı'nın olmazsa olmazları var;
Sol kanatta Sercan Sararer
Sağda Gökhan Töre
Bu ikili mutlaka oynamalı.

Sercan sol kanattan iyi top götürüyor, savunmaya da yardım ediyor. Çok çabuk ve akıllı. Kendine güvenli ve çok iyi asistleri var. Sercan rakibini rahat geçiyor ve açık düşürüyor. Temposu düşmüyor oyuna küsmüyor.

Gökhan Töre her yerde oynayabilecek bir oyuncu. Töre bir takım için çok şey. Ayağına hakim, iki ayağını da kullanabiliyor. Ve rakibi bezdiren bir oyuncu.

Ömer Toprak da son yıllarda gördüğüm en iyi savunma göbeği. İleri çıkıp gol de atıyor. Duracağı yeri çok iyi biliyor. Akıllı ve soğukkanlı. Ayrıca savunmadan top çıkarırken çok isabetli pasları var. Takımı atağa kaldırabiliyor ve de gereksiz işler yapmıyor. Garantici ve disiplinli.
Bu üçlü Milli Takım'ın vazgeçilmezleri. Üçü de çok genç.



Burak çok dağınık, Umut Fransa'da sınıf atlamış!
Portekiz maçındaki Umut belli ki sınıf atlamış! Beklenmedik şekilde iyi oynadı. Savunmaya yardımları mükemmeldi. Rakibi sıkıştırması harika… Zevkle seyrettim.
Umut eskiden yetenek noksanıyken bugünkü Umut rakibi bezdiren, son vuruşlarda aranan adam. Harika iki gol attı.
İlki sezginin mahsulü. Golün baba kısmı da Sercan'ın. Sıfıra taşıdığı top mükemmeldi. Kaleye paralel kestiği topa da rakipten önce hamle yapan Umut golü attı. Gol yapılış açısından çok güzeldi.

Peşinden yine gol vardı. Bu kez Burak'ın pasını iyi değerlendiren Umut topu mermi gibi kaleye yolladı. Vuruşu isabetliydi, sorumluluk alması mükemmeldi.
Burak eskiden bunları yapamıyordu. Fransa futbolu onu etkilemiş.
Umut, Burak'tan daha iyi gözüktü.
Çift golcü akılcı değil
Kanatlara da birer oyuncu konursa  millilerin forvetinde orta sahada  sadece iki kişi kalır ki bu da yetmez.
Avcı, forvetinde çok zorlanacak ama bu zorlanma tatlı zorlanma olacak.

İki Gökhanlar görev almalı
Gökhan Gönül savunmada olmalı Hamit ileri kaymalı.
Gökhan Töre mutlaka olmalı.
İki Gökhanlar görev almalı.
Milli Takım o zaman daha agresif olur. Daha çok atak yapar, Savunması da bir o kadar güvenli olur.
Mehmet Topal da savunma emniyeti olarak vazgeçilmez bir isimdir.
Hasan Ali'nin de hiç acemilik çekmeden oynaması takım içi ahengin varlığındandır.

Görünen bir başka güzellik de şudur; Takımın eksik yeri olmadığı gibi çağdaş futbolu oynayabilecek algıda oyuncuların çokluğu da dikkat çekici bir durumdur.
Emre Belözoğlu, Nuri Şahin, Selçuk İnan ve Arda, Caner, Abdullah Avcı'yı en çok zorlayacak isimler olacaktır.
Forvette de Umut ve Burak!
Allah Avcı'nın yardımcısı olsun.
Bu maçlardaki arayış ona fikir verecektir ama bir an önce de takımın iskeletinin oturması gerekir.



Ronaldo; Hamit, Bekir ve Volkan
Portekiz takımı vasat bir takım. Ronaldo ve Nani'nin dışında forvetinde pek etkili isim olmayınca top hep onlarda toplanıyor. Hamit yediği bir çalım dışında Ronaldo'yu iyi marke etti. Bekir de yardımcı olunca Ronaldo oyundan düştü!
Öyle bir durdu ki, Volkan da penaltısını kurtarınca Ronaldo kasıldı!

Portekiz, Portekiz gibi oynamadı ama Türk takımı da onlara oyun fırsatı vermedi.
Türkiye'de oynayan Portekiz Çetesi de arkadaşlarına iyi bilgi veremeyince Portekiz'in mağlubiyeti kaçınılmaz oldu.
Savunmalarında; Pepe ve Alves de Umut'un gollerine mani olamayınca Türk Milli Takımı olamadığı Avrupa'da keyifli bir turistik seyahat yapmış oldu.

Sonuç;
Abdullah Avcı doğru işler yapmakta…
Gençleşme hareketi doğru…

Deneyimi çok ama futbola kanıksamış olan isimler bugüne kadar daima sorun olmuştur. Onları kolay kolay takımdan da kesemezsiniz. Ayrıca onların oyuna asılma arzusu da tükenmiştir.

Gençlerin ise, oynama arzusu, rekabete dayalı hırsları, yapabilirlik güçleri daha fazla olduğundan yapılan gençleştirme hareketi iyi sonuçlar verecektir.

Ayrıca son on yılda;
Şimdiye kadar yıllanmış değerlerden elde edilen başarılı bir sonuç da yoktur.
Abdullah Avcı'dan çok umutluyum.

Webaslan mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın