Galatasaray ve Fenerbahçe lig tarihinde eşi benzeri görülmemiş şekilde haftalardır zirveyi paylaşırken, artık herkes iki takımın da birbirleriyle oynayacakları maça kadar puan kaybetmeyeceğini düşünüyordu. Ne var ki bu sene, lig yarışı daha çok sürprize gebeydi. Düğümü çözecek derbiden bir hafta önce Fenerbahçe, Manisa deplasmanına çıkacak, Galatasaray da bir gün sonra Rizespor'u evinde ağırlayacaktı. V. Manisa-Fenerbahçe maçı sadece 5-3'lük skoruyla değil öncesinde ve sonrasında yaşananlarla da uzun süre hafızalardan silinmeyecek nitelikteydi.
AYAKLARI TİTREDİ
Fenerbahçe puan kaybedince Galatasaray, Rize'yi 4-2 mağlup ederek Şükrü Saracoğlu stadına 3 puan önde çıkma fırsatını yakaladı. Bunun anlamı Kadıköy'de alınacak bir beraberlik bile şampiyonluğa yetecekti. Sarı-kırmızılılarda bu sene şampiyonluk şarkıları hiç bu kadar yüksek sesle söylenmemişti. Gerets hafta içinde yaptığı açıklamalarda artık kazanmak zorunda olmadıklarını, stresli tarafın rakipleri olacağını iddia etmişti. Ancak Galatasaraylı futbolcular Saracoğlu'na ısınmaya çıktıklarında, kimi ellerini yüzlerine kapatmış dua ediyor, kimi donuk bakışlarla etrafı süzüyordu. İddialara göre başta Hakan Şükür ve Hasan Şaş gibi tecrübeli isimler olmak üzere futbolcular, sahaya çıkacak kadroyu gördüklerinde bu psikolojiye bürünmüşlerdi. Bundan önceki 3 Fener maçında olduğu gibi Gerets, bu maça da damgasını vurdu. Belçikalı haftalardır sol kanatta oynattığı buz adam Ergün'ü yedek bırakırken, iki kanadı henüz 20'lerindeki Uğur ve Ferhat'a teslim etti. Sarı-kırmızı takımı cehennem gibi bir kalabalık büyük bir öfkeyle karşıladı, herhalde bu atmosferden en çok etkilenen oyuncuların kim olduğunu söylememize gerek yok.
FOBİ YİNE HORTLADI
Galatasaray klasik Fenerbahçe maçı şanssızlığı yaşıyor, ilk 3 dakikada bir maçta girebileceği en net gol pozisyonlarından yararlanamıyordu. Üstüne Fenerbahçe'nin Appiah'la kaleye ilk şutu gol olmaz mı, Kadıköy sendromunun yine aşılamayacağı belli olmuştu ama böylesine bir farkı kimse beklemiyordu. Hezimet çok ağırdı ve bu maçla birlikte şampiyonluk inançları bir kez daha tükenmişti. İşte tam bu noktada devreye yılların usta yöneticisi Adnan Polat girdi. Polat daha sonra "psikolojik savaş" adını vereceği yöneticilik becerilerini konuşturmaya başlamıştı bile... Önce "Puan farkıyla şampiyon olacağız" dedi, ardından '20:45' sloganını ortaya attı, daha sonra Beşiktaş Başkanı Yıldırım Demirören'le büyük spekülasyona neden olan bir yemek yedi. Galatasaray'ın başkan yardımcısı bütün bunları sanki planlayarak, karşı tarafın sinirlerini bozmak için yapıyordu. Beşiktaş-Galatasaray arasında oynanacak maçı Demirören'in "Kupayı Beşiktaş'ın, şampiyonluğu da Galatasaray'ın kazanmasını istiyorum" demecinin ne kadar etkileyeceğini tartışıyordu herkes. Beşiktaş hafta içinde oynadığı 120 dakikalık kupa finalinde Fenerbahçe'yi yıkarak başkanlarının dileğinin ilk bölümünü gerçekleştirmişlerdi. Şimdi bütün gözler İnönü'de oynanacak derbideydi. Özellikle Fenerbahçeliler, Beşiktaş'ın maça asılmayacağını iddia etmişlerdi oysa kupa yorgunu olmasına rağmen Kartallar sahada iyi olan taraftı. Buna rağmen İliç'in kazandırdığı penaltıyla sarı-kırmızılılar öne geçme fırsatını yakaladı ama İnönü'de geçen sene Hakan Şükür bu sene Necati 2 yıldır penaltı vuruşlarını direğe nişanlıyorlardı.
CANKURTARAN KABZE
İkinci yarıda Tümer Metin'in golü gelince artık bu maç Galatasaray için mucizelere kalmıştı. Mucizenin adı Hasan Kabze'ydi, genç golcü yine cankurtaran olarak oyuna alınmıştı. Kabze, maça o kadar konsantreydi ki 3. topla buluşmasında önce beraberliği sağladı sonrasını kendisi maç sonunda şöyle anlatmıştı: "2. golü bir an önce atalım, diye durmadan dua ediyordum. Çünkü o golün bizi şampiyon yapacağını biliyorduk." Birçok kişi için şampiyonluktan vazgeçmiş Galatasaray için, bu bir 'ilahi lütuf'tu.
