“İyi ki G.Saray’a gelmişim. Çünkü G.Saray tam bir dünya kulübü. Burada birçok şey aşılmış. Kafa olarak çok huzurluyum. Kimse benim özel yaşantıma karışmıyor. Gezmeme, eğlenmeme, yememe, içmeme tek laf eden bile yok. Başkanım olsun, yöneticiler olsun bana hep, ‘Gez, eğlen; ama kaliteli yerlerde görün’ diyor. Bu davranış şekli benim daha iyi oynamamı sağlıyor.
G.Saray’a gelmeden önce Beşiktaş’la görüşmüştüm. Beşiktaşlı yöneticiler beni almak için ciddi gibiydiler ama, ‘Seni mutlaka alacağız’ şeklinde üstüme düşmediler. Yeterli ilgiyi göstermediler. Bu yüzden Beşiktaş-G.Saray maçı benim için çok önemliydi. Tribünlerden tepki olabilirdi. Devre arası oyuna girmek için sahada ısınıyordum. Kulağım tribünlerdeydi. Taraftar kimin suçlu, kimin suçsuz olduğunu biliyor. Allahı var bir kişi çıkıp kötü söz söylemedi.
G.Saray camiasının büyüklüğünü Beşiktaş maçının sonunda bir kez daha anladım. Yasin’le formalarımızı değiştirdik. Ben soyunma odasına üzerimde Beşiktaş formasıyla gittim. G.Saraylı bir yönetici çıkıp da, ‘Neden o formayı giydin? Çabuk çıkar’ diye hesap sormaya kalkmadı. Bu tepkisizliğe önce şaşırdım; sonra ‘Helal olsun!’ dedim. Bu hareketi Fenerbahçe veya Beşiktaş’ta yapsam canıma okurlardı.
G.Saray’da tarif edilemez bir arkadaşlık var. Aramızdaki sevgi ve saygı bizi başarıya taşıyor. Çok da iyi çalışıyoruz. Hocam Lucescu da beni hem anlıyor hem de iyi kullanıyor. Biz uyumlu bir ekibiz. Ancak ben ayak bileğimdeki sakatlık yüzünden tam randıman veremiyorum. PSV maçında ilk yarı süperdim. İkinci yarı ağrılar içinde seke seke oynadım. Çünkü devre arasında ayağım soğuduğu için ağrılarım artmıştı. Şu sakatlığı atlatayım, çok daha iyi olacağım.”
