UEFA Kupası’nı, Süper Kupası müzesine götüren, üçüncü yıldızı göğüsüne işleyen, Avrupa’da titreten, tüm rakiplerini buldozer gibi ezip geçen Galatasaray, hiç hak etmediği biçimde, tarihinin en zor devrelerinden birini geçiriyor. Sportif alanda alışık olmadığımız başarısız skorlar, hatalı transferler, amatör şubelerin can çekişir hale gelmesi, büyüyen borçlar ve hedefler, tüm bunların üzerine de yılan hikayesine dönen Ali Sami Yen Stadı... Aslan yuvasız, Aslan seyircisinden uzakta, Aslan boynu bükük... Atatürk Olimpiyat Stadı’nın avantajdan çok dezavantaj getiren ortamında, Galatasaray her geçen gün kan kaybediyor. Ama artık yeter! Biz yuvamızı özledik!
Özhan Canaydın yönetimi işbaşına geldiğinde hepimiz umutlanmış ve verilen vaatlere güvenmiştik. “Dünya çapında başarılı, lider, saygın, istikrarlı, idari ve mali yapısı kuvvetli, alt yapısı güçlü, futboldaki başarısı ile öne çıkan bir marka, kurum ve spor kulübü olmak”tı amaç. Üstüne üstlük Canaydın “Galatasaray’ın adına yakışır yeni bir stad yapacaklarını” da müjdelemişti bize. Ali Sami Yen Stadı’nın o muhteşem atmosferinden memnunduk elbette. Ama tribünler bize dar geliyordu. Türkiye’de çağdaşlaşmanın öncüsü olan Galataray, daha çağdaş, daha büyük bir stada kavuşmalıydı. Sırf bu amaç için biz o futbol mabedimize bir süre veda edebilirdik. Bu fedakarlığa hazırdık. Bu yüzden heyecanlandık.
Zaten Atatürk Olimpiyat Stadı’nın o futboldan uzak, rakipten çok bizi boğan, soğuk, rüzgarlı, taraftarın gelmemesi için her türlü engele sahip o ortamına bu yüzden katlanabilirdik. Yeter ki Yeni Ali Sami Yen Stadı yapılsın, yeter ki inşaat başlasın...
“Cek, cak”lı vaatler ardı arkasına sıralandı ve hala da sıralanıyor da... Ama iş icraate gelince yönetim sınıfta kaldı. Önce “Mayıs 2003’te ilk kazma vurulacak, stat tamamen yıkılacak” denildi. Ardından vazgeçildi, “stat parça parça yapılacak” ifadesi kullanıldı. 4 Mayıs 2003’te Olimpiyat Stadı’nın kullanımı için protokol yapıldı. Haziran 2003’te Yeni Ali Sami Yen Stadı başlayacak sözü verildi. Hatta törenler düzenlendi, koltuklar söküldü, stadın girişine o gösterişli proje levhası çakıldı...
Günler geçti, sözler, vaatler bitmedi. Haziran ayı geçti, yeni stadın ismi telaffuz edilmemeye başlandı. Sürekli olarak beklenen krediden bahsedildi. Hatta kredi için anlaşmaya varıldı. Komisyon skandalı ortaya çıkınca krediden vazgeçildi. Teminat olarak yeni stadın kullanımının verilmesi bile düşünüldü. Ama buna karşın kredi gelmedi.
İkitelli’nin şehirden uzak, rüzgarlı ve soğuk ortamına mahkum kalan futbol takımımız ise zor anlar yaşamaya başladı. Stada ulaşım büyük bir sabır işiydi. Rüzgar koridorunun içindeki stadda, yaz günü paltoyla oturuyordu taraftarlar. Kış yaklaşıyordu. Herkes soruyordu: Ya taraftar gelmezse?
Ve korkulan da oldu. Bilet fiyatlarında yapılan inanılmaz indirimlere karşın, taraftar birbir tribünlerden uzaklaşmaya başladı. Haftalar ilerledikçe gelen sayısı azaldı. Bu durum taraftar desteğini arkasında hissedemeyen futbol takımını da etkiledi. Başarısız sonuçlar peş peşe geldi.
Elbette ki tek sorun taraftar desteği değildi. Yapılan yanlış transferler, Fatih Terim’in akıllara durgunluk veren hataları da vardı. Ama taraftar 12. adamdı. Ve bunun önemini Dortmund’da Westfalen Stadı’ndaki Juventus maçında gördük. Burası bir futbol mabediydi. Ali Sami Yen’in bir benzeriydi atmosfer açısından. Rakip boğuldu, futbolcularımız ise o özledikleri coşkuya kavuştu. Sahadan 2-0 galip ayrıldık, bir destan daha yazdık. 12. adamın büyük bir payı vardı. Ali Sami Yen’imize kavuşmamızın ne kadar önemli olduğunun ispatı da...
Ama artık yeter! Aslan yuvasına dönmeli. Aslan yine kükremesiyle ortalığı çınlatmalı. Eğer yenisini beceremeyeceklerse, en azından eskisine dönelim. Ömür boyu Olimpiyat Stadı’nda kalmak istemiyoruz. Takımımızın yanında olmak, ona gereken desteği vermek istiyoruz. Bunun için yönetim stadın inşaatını başlatmalıdır. Ama eğer buna gücü yetmiyorsa yönetimin, bir an önce Ali Sami Yen’in kapısındaki kilidi sökmeli, gerekli onarımları yaparak Ali Sami Yen’e dönüş kararı almalıdır.
Biz Ali Sami Yen’imizi geri istiyoruz. Yönetim bu konuda adımı bir an önce atmalıdır. Yoksa yarın çok geç olacak.
Ali Sami Yen'i İstiyoruz >>
Aslanların mekanı: Ali Sami Yen >>
O günler hiç unutulur mu... >>
Ali Sami Yen’den Olimpiyat Stadı’na... >>
Usta kalemler ne diyor... >>
